Od XVIII wieku Polska powoli zaczęła słabnąć. Otoczona przez wrogów i trawiona wojnami domowymi przeistaczała się w kraj słaby, wyniszczony i coraz bardziej zależny od państw ościennych. Szczególnym ciosem dla Polski było podpisanie w 1732 roku porozumienia między Austrią, Rosją i Prusami zwanego traktatem trzech czarnych orłów&. W układzie tym państwa ościenne umówiły się, że będą kontrolować wybór króla Polski. A od tego nie wiele już brakowało do dalszych ustępstw na rzecz państw ościennych.
Finałem tego były rozbiory. Chcąc utrzymać swoje wpływy, i korzystając z osłabienia kraju, Rosja, Austria i Prusy podpisały w 1772 roku w Petersburgu traktat rozbiorowy (pierwszy rozbiór Polski), w wyniku którego podzieliły się częścią Polski. W kilkanaście lat po pierwszym rozbiorze widoczne było odrodzenie narodu. Powszechnie żądano uchwalenia nowych praw, które zapewniłyby Polsce siłę i rozwój. W latach 1788-92 obradował Sejm Czteroletni, zwany też Sejmem Wielkim.
Obradom przewodniczył marszałek Stanisław Małachowski. 3 maja 1791 roku, za panowania króla Stanisława Augusta, posłowie Sejmu Czteroletniego uchwalili Konstytucję majową, która: znosiła liberum veto, znosiła wolną elekcję (tron stał się dziedziczny), wzmocniła władzę wykonawczą, wprowadziła odpowiedzialność rządu przed sejmem, osłabiła pozycję magnaterii, rozszerzyła prawa mieszczan, chłopom zapowiadała opiekę prawa i rządu.
Uchwalenie Konstytucji 3 maja 1791 Kazimierz Wojniakowski 1806 Konstytucja została obalona w roku 1792 przez interwencję rosyjską i konfederację targowicką (spisek części magnatów mający na celu obalenie Konstytucji 3 maja).
50-153 Wrocław
ul. Kraińskiego 1